Joepie! Gisteren was het zover, de test afleggen voor de 15 km. Aangezien ik het op voorhand al deed, kon ik natuurlijk geen volledige tijd uitlopen samen met mijn team-genoten. Ik moest beginnen met 200 m op de piste en tot mijn eigen verbazing zeiden de anderen: "kom we gaan met je mee, we starten ook daar, en lopen samen met jou op jouw tempo ons half-uur". Ik vond dit een zeer toffe daad van hen, dank u allemaal!
Zij hebben uiteindelijk 40 minuten meegelopen op een best aardig tempo. Ik liep naar mijn gevoel sneller dan de voorbije weken en eigenlijk ook veel vlotter. De adrinaline van het einddoel zal hier wel mee te maken hebben. Toen zij stopten dacht ik, ai nu zal het zwaarder worden, helemaal alleen. Ik wou wel het tempo zo lang mogelijk blijven aanhouden. Mijn voet die sukkelde moeilijk maar dapper mee met mijn wilskracht. Ik had mij op het lange alleen lopen voorzien en stak mijn mp3-speler aan.
Toen ik 2 rondes alleen gelopen had zag ik tot mijn grote verbazing dat Kathleen terug was! Zij was een van de dames die meetrainden naar de 10km en vooral, zij liep mijn tempo. Door een ongeval kon ze er de laatse 3-4 maanden niet bij zijn, maar ze had mij beloofd zeker terug te komen lopen. Ze wou vriend en vijand verbazen om op vrijdag met ons al een 7-tal rondes terug te kunnen meelopen. Ze startte met mij toen ik mijn 9de ronde moest beginnen. Ze was gekomen om al eens 5 rondes te proberen vandaag.
Doordat het al een tijd geleden was dat we elkaar zagen ging de tijd al babbelend snel voorbij en liep ze al 6 rondes met mij mee.
Ondertussen was ik al ver gevorderd natuurlijk. Ik moest nog slechts 2 grote rondes lopen. Toen onze coach, Karine, me zag passeren riep ze hoeveel rondes ik nog moest. 2 dus, ze moest er niet lang over nadenken en kwam die laatste 2 rondes nog samen met mij meelopen. Zodanig dat ik ook die laatste 2 rondes probleemloos kon afronden.
Bijna op het einde van die laatste ronde ging kathleen nog meelopen tot het einde. Zo hebben zowel Karine als Kathleen die laatste 400 meter met mij meegelopen. Ze hebben me samen mee naar de eindstreep getrokken. Ik heb er net geen 1u45 min over gedaan.
Toen ik daar aankwam kreeg ik van iedereen een dikke proficiat gewenst. Ik was zo blij toen ik die eindstreep in zicht kreeg en stilaan begon te beseffen dat ik 15 km gelopen had.
Als ik vandaag op mn werk aankwam had 1 van mijn collega's een kleine verrassing mee voor mij. Omdat we beiden terug Q Santa Run gaan lopen, had ze een chocolade postuur (ik ben gek op chocolade) ingepakt met een rode strik en een kerstmannetje aan. Ze had er een briefje bijgedaan: "Een dikke proficiat voor een prachtige sportieve prestatie". Ik was natuurlijk dolgelukkig met deze kleine attentie.
Dus iedereen die mij de voorbije weken in mijn trainingen en gisteren heeft bijgestaan, een welgemeende DANK U !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten