Gisteren stond de eerste les van het nieuwe start 2 run-seizoen geprogrammeerd. Er waren zoals gewoonlijk veel nieuwe starters. En ook enkele nieuwelingen voor de 10 en 15 km. Ongetwijfeld vallen er in de loop van de komende weken mensen af.
Voor mezelf was het de start voor de lessen van 10 tot 15 km. Na de inschrijving riep Karine ons samen. Zowel de mensen voor 10 als 15 km. Ze vertelde ons dat wij gerust samen konden lopen wat het tempo betreft maar natuurlijk moeten de mensen die naar 15km lopen, langer lopen.
Zo moesten we onze eerste les 1 volledig uur lopen. Zoals gewoonlijk startte ik met de andere dames op een goed tempo. Aangezien we met een grote groep startten leek dit in het begin zeer goed te lukken. Naarmate de tijd vorderde begon de groep te rekken om vervolgens uit elkaar te spatten. Ik bleef bij mijn groepje van anders lopen maar moest alweer bijna opgeven omwille van mijn pijnlijk slapende voet. Ondertussen zaten er alweer 38 minuten op en moesten we 'slechts' 20 minuten meer te lopen. Wat neerkwam op nog 3 à 4 rondes. Ik had het steeds moeilijker om de dames te volgen en begon een beetje achterop te raken. Ze merkten dit op en al snel liepen ze iets trager zodat ik terug kon aansluiten. Ik negeerde de pijn en zette alles op alles en sloot opnieuw aan. Maar na een halve ronde moest ik toegeven dat het te snel voor mij ging.
Ik had nu 2 mogelijkheden: Ofwel liep ik verder en kon ik dit nog een 2-tal rondes volhouden en moest ik vroegtijg opgeven. Ofwel liet ik me afzakken, trager lopen maar toch het uur uitlopen.
Aangezien de voornaamste taak van het Start 2 run pakket is: uithouding is belangrijker dan afstand gedurende de opbouw, besloot ik voor optie 2 te gaan. Ik liet me afzakken en liep op een trager tempo voort. Hierbij kwam ik een andere loopster tegen die in de vorige reeks ook bij ons liep, maar niet verder ging. Ik bleef bij haar en kon op die manier mijn uurtje uitlopen. Op dat moment hebben we nog 3 rondes gelopen. (de anderen 4) Ik merkte op dat ik door trager te lopen mijn voet rust bood. De pijn ging niet helemaal over maar verminderde wel fel. Het gevoel keerde deels terug door te vertragen. *yes* ik heb waarschijnlijk de oorzaak én de oplossing op een kwartiertje tijd ontdekt. Ik moet trager lopen! Bij Start 2 Run maakt het niet uit hoe snel je loopt, wel of je uitloopt. En nu ik dit weet, ga ik proberen om het programma af te werken. Als de pijn in de voet terug volledig zou verdwijnen, dan zou dit moeten lukken.
We zien het wel verder. Het was een aangename eerste les en ik heb er enkele dingen uit geleerd. Even de trots opzij zetten en de snellere mensen laten gaan. Maar dit is beter dan te moeten opgeven. En daar doen we het voor.
Morgen les 2: versnellingen.
*kiss*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten