vrijdag 12 oktober 2007

Start To Run: les 21



Gisteren les 21 gelopen. 10L 2W 10L2W 12L 1W. Ik verwachtte een zware les, maar al bij al viel het mee. Ik startte voor de eerste 10 minuten. Het was een lastige dag op het werk geweest, dus hoopte ik met het lopen mijn gedachten te kunnen verzetten, of allesinds alles eens op een rijtje te kunnen zetten. Zo liep ik door tot op een ogenblik ik wel moest lachen. Ik kom uit een straat en ik zie voor mij 2 mensen, lopers, uit een wegeltje komen. Ze gingen elk een kant op. En ik hoorde ze zeggen: tot straks. Volgens mij liepen ze weer naar elkaar toe maar elk langs een andere kant. Nugoed, die man liep dus de overkant van de straat ook mijn richting uit. Ik zag voorbijgaanders raar opkijken. Oeioei een 'loopinvasie'. Tegen het einde van het eerste loopstukje scheidden ook onze wegen. En ik ging verder. Eventjes op adem komen in 2 minuutjes.


Ik startte met het 2de stukje en zag het eventjes niet meer zitten. Maar ik heb mezelf opgepept dat ik het wel kon, gewoon doorlopen, verstand op 0. In dit loopstukje moest ik eventjes uitwijken voor spelende kinderen op het voetpad. Ze hadden een 'ramp' gemaakt om met hun fietsjes over te jumpen. Rakelings langs mij *jump*. Ik schrok wel even, konden ze nu niet even wachten tot ik gepasseerd was? Nuja ondertussen waren er al weer enkele tientalle seconden weg zonder dat ik er erg in had. Nog een beetje verder lopen denken maar het ging wel. ik was zeer tevreden dat ik al zover was.


Het wandelstukje deed me echt deugd. Ik snakte ernaar in het vorige loopstuk. Maar ik was algauw weer klaar voor de laatste 12 minuten. Zoals Evy het ook zei: nu opgeven zou echt stom zijn en demotiverend werken. nu doorlopen, en je kan het echt wel, zal je motivatie geven. En daar had ze 100% gelijk in. Dus ik ging er weer tegenaan. In het achterhoofd hield ik me voor dat ik vroeger op school zonder enige deftige voorbereiding de coopertest moest lopen. En dit kon ik ook altijd. Waarom zou ik nu enkele jaren later, met een degelijke voorbereiding dit stukje niet aankunnen? Kop rechtop, looppas nemen en gaan, blijven gaan.


En zo komt het dat ik les 21 weer prima volbracht heb. Mijn eindpunt komt dichterbij. :)

dinsdag 9 oktober 2007

Start To Run: les 20



Vandaag les 20 van Start To Run gelopen. 8L 1W 8L 2W 8L 1W 8L 1W.


De les die ik echt niet zag zitten. Maar ik heb ze uitgelopen. De eerste 8 minuten gingen heel vlot, ze duurden wel vrij lang, maar niet geklaagd, het ging goed en ik had nog 3 stukjes te gaan.
De 2de 8 minuutjes duurden in eerste instantie ook lang, ik dacht eventjes aan opgeven maar de omgeving trok me erdoor. Ik passeerde bij een huis waar enkele kinderen aan het 'jumpen' waren voor een mama. Ik schat de kinderen zo rond 8-9 jaar. Vrij jong dus om te jumpen, maar het zag er leuk uit en ze konden het wel goed. Voor zover ik daar zicht op had natuurlijk. Een beetje verder zag ik een papa zijn dochtertje leren stappen. Dat was ook wel leuk om te zien. En voor ik het wist waren de 8 minuutjes om.
Tijdens het 3de loopstukje begon het lichtjes te druppelen. Maar ik wou doorlopen. Het ging terug vlotter, een leuk liedje op de achtergrond en lopen maar.
Tijdens het 4de loopstukje kreeg ik last van een slappende voet. Dit voelde ik ook al bij de vorige lessen in het laatste stapstukje. Maar ik heb doorgelopen. Ik dacht bij mezelf het is het alleerlaatste stukje van deze moeilijke les en achteraf ben je nog zo tevreden dat je hebt uitgelopen. Ik heb me dan maar op iets anders geconcentreerd en met de gedachte dat het toch de laatste inspanning was, heb ik deze les tot een goed einde gebracht.

En ja hoor, ik ben echt content!

Volgende keer les 21. Amai nog 6 en het zit erop. Dan kan ik 5 km aan 1 stuk lopen. Wat ik nooit gedacht had. Ik had zelfs nooit gedacht dat dit zou lukken. Maar wie doorzet, wordt beloond :)

zondag 7 oktober 2007

Start To Run: les 19 (2)



Vandaag voor de 2de maal les 19 gelopen. Vorige vrijdag ging die heel goed. Dus ik dacht ik ga ze nog eens lopen zodat die 8 minuten er toch nog beter inzitten. Het zonnetje straalde op de blauwe hemel en ik vertrok. Het zelfde parcour dan de vorige keer, de extra straat, dichter bij het veld. Op een zondagmorgen is dat heel mooi. En de looptijd gaat zo sneller voorruit.

Op mijn weg kwam ik ook meer katten tegen dan anders. Alle soorten kleuren, grootte, echt leuk om te zien. Uit hun zicht waarschijnlijk wel gek om een menselijk wezen gewoon voorbij te zien lopen.

Deze keer had ik ook geen spierpijnen, gelukkig maar. En de ademhaling was ook in orde.

Tegen dat ik de laatste 8 minuten moest beginnen lopen, was ik al verder aan het denken aan komende les. Daarin zal ik 4x 8 minuten moeten lopen. Te beginnen dus ook met 8 minuten en dan 4x hetzelfde. De lessen (8 en 11) waarbij ik 8x 2 minuten moest lopen vond ik ook al heel zwaar. Gewoon omdat er geen afwisseling inzit. Ik hoop dus dat deze les beter zal verlopen.

Het aantal loopstukjes is sinds le 19 ook verminderd. Nu zijn het maar 4 loopstukjes ipv 5.

Ik zal dus met grote spanning aan les 20 beginnen, warschijnlijk komende dinsdag. Eerlijk, ik ziet het niet echt zetten. Les 7 is best een zware week.

Ik hoop dat het lukt, doorzetten is de boodschap.

IK WIL de 5km halen!