Afgelopen zondag ben ik dan eindelijk voor de eerste keer dit jaar weesten lopen. Aangezien het al bijna 3 weken geleden was, ben ik vrij rustig gestart. Dit keer geen 5 km, maar 30 minuten heel rustig lopen.
Er stond heel wat wind, wat me natuurlijk ook wat vertraagde en toch energie kostte. Ik ga heel graag lopen, het mag koud zijn maar wind en regen vind ik absoluut niet leuk. Het kost me dan echt heel veel moeite om mezelf te motiveren en naar buiten te gaan. Eens ik dan bezig ben is het wel beter hoor.
Ondertussen zijn we al een weekje terug aan het werk ook. Het ritme zit er al weer goed in. Maandag op onze weekelijkse vergadering binnen de tekendienst kregen we nog een mededeling. Een collega van ons zou het bedrijf verlaten binnen 3 maanden! Aangezien ze sinds jaar en dag voor de firma werkt kwam deze mededeling als een donderslag bij heldere hemel. Ze kiest ervoor om dichter bij huis te gaan werken. Elke dag 3u heen en terug is niet plezant. En we begrijpen haar keuze volkomen, maar ik was/ben er helemaal kapot van. Ook al werk ik amper 2,5 jaar daar, ik kwam heel goed met haar overeen. Toen ik maandag thuiskwam van het werk heb ik dan ook niet veel meer gedaan, er vloeide zelfs een traantje. Ik zal haar zeker missen, maar ga de komende 3 maanden zeker nog heel veel plezier en werkvreugde met haar delen. Het is een aangename, vriendelijke collega waar je altijd op kan rekenen. Ik zal haar missen als we zover zijn...
Over mijn lessen Italiaans kan ik kort zijn: Momenteel zit ik aan hoofdstuk 3 en dat gaat over het kennismaken en elkaar voorstellen.
Ciao, a presto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten